Yağmur Çağlar Bu yazıda itiraf.com sitesinden babaanne itiraflarını derledik. Bu vesileyle babaannelerimizin ve tabii anneannelerimizin güzel ellerinden saygıyla öpüyoruz.
Ailecek Rocky 4’ü seyrediyorduk. Rocky’nin Rus boksörü yendiğini gören babaannem, “Bizim çocuk yensin diye Yasin adamıştım. Gidip okuyayım bari” demişti.
Amcamlar Almanya’dan kutu kola getirmişti. O zamanlar Türkiye’de kutu kola henüz yoktu. Babannem biz içtikten sonra kutuları atmayıp bulaşıklarla beraber yıkamış, ardından da bardakların arasına koymuştu.
Eskiden “Hayat Ağacı” diye meşhur bir dizi vardı. Dizide Erik adındaki karakter hapse düşmüştü. O dönemde de Türkiye’nin gündeminde af söylentileri vardı. Bunu duyan babaannemin tepkisi şu oldu: “İyi iyi, af çıksın. Erik de çıkar hapisten.”
Babaannem savaş filmi seyrederken bir sürü insanın öldüğünü görünce, “Ay ay ay! Valla insan ziyanlığı! Bir film için kaç tane adam öldürüyorlar” derdi.
Konuştuğu iddia edilen muhabbet kuşuyla ilgili bir haber izliyorduk. Kuşun görüntülerini İbrahim Tatlıses’in “Aramam sormam bir daha” şarkısı eşliğinde veriyorlardı. Babaannem şaşkınlık içinde şu yorumu yaptı: “Kuşa bak kız! Aynı İbrahim Tatlıses gibi söylüyor.”
Teyzem nişanlıyken eniştem ona parfüm hediye etmiş. Babaannem de onu sinek ilacı sanıp evin her tarafına sıkmış. Hayatında tek gördüğü ‘spreyli şey’ sinek ilacı olduğu için kadıncağız haklıydı tabii.
Türkiye’nin üçüncü olduğu Dünya Kupası’nda Brezilya-Almanya final maçını izliyorduk. Brezilya’nın bir atağını yavaş çekim gösterirken babaannem aynen şöyle dedi: “Bu oğlanlar da amma yavaş oynuyolar. Bizim yavrularımız aslan gibiydi. Yine de elendiler.”
İzmir’de abimlerdeyken televizyonda Ajda Pekkan’ı seyreden, birkaç gün sonra İstanbul’a döndüğünde televizyonda yine Ajda Pekkan’a rastlayan babaannemin yorumu: ‘Buraya da mı geldi bu zilli? Nereye gitsem peşimde!’
Bir gün evde futbol maçı seyrediyorduk. Babaannem gözlerini ekrandan ayırmadan bombayı patlattı: “Şunlara bak yahu! Ekinleri nasıl da hiç acımadan eziyorlar. Tüh size!”
MTV’de yabancı klip seyrettiğim zaman babaannem, “Oğlum anana mı sövüyorlar babana mı belli değil. Sen bana İnanç Dünyası’nı aç da seyredeyim” derdi.
Yıllar önce babaannemle haberleri izliyorduk. Spiker yakalanan teröristlerin isimlerini sayıyordu: “A kod adlı B”, “C kod adlı D”, “E kod adlı F”. İşte bu da babaannemin yorumu: “Kökü kuruyasıcalar. Hepsi de aynı ailedenmiş!” Bizimki “kod adlı” kelimesini soyadı sanmış.
Yalan Rüzgarı’nın revaçta olduğu dönemlerde babaannemle oturmuş seyrediyorduk. Durup bana döndü, ”Bunlar gavur mavur ama bizden iyi Türkçe konuşuyorlar” dedi.
